بیگانه‌ام
با تاریخی که در تخم چشمهایم نگاه می‌کند و خنجر می‌زند
بگذار چشمهای نگرانم را تلویزیونها نشان بدهند
تو می‌گویی بکارم خود را در تو؟
ای همه حاصلخیزی
سبزی، هزار سال است که مرده در من
درست که نگاهت در یکقدمیست
دردا که من از پا افتاده‌ام
نگاهت یک آسمان کبوتر می‌پراند در من
می‌دانی من سر بریدن چند قمری را سوخته‌ام؟
کویرم من
چطور باور کنم بارش باران را؟
فرشته!
افتاده از آسمان!
من از چشم خود افتاده‌ام
فرض کن همان زمانهای قدیم است
و چشمان تو، خدای دره
من لب پرتگاه ایستاده‌ام
بیگانه‌ام
با تاریخی که در تخم چشمهایم نگاه می‌کند و خنجر می‌زند
بگذار چشمهای نگرانم را تلویزیونها نشان بدهند
تو می‌گویی بکارم خود را در تو؟
ای همه حاصلخیزی
سبزی، هزار سال است که مرده در من
درست که نگاهت در یکقدمیست
دردا که من از پا افتاده‌ام
نگاهت یک آسمان کبوتر می‌پراند در من
می‌دانی من سر بریدن چند قمری را سوخته‌ام؟
کویرم من
چطور باور کنم بارش باران را؟
فرشته!
افتاده از آسمان!
من از چشم خود افتاده‌ام
فرض کن همان زمانهای قدیم است
و چشمان تو، خدای دره
من لب پرتگاه ایستاده‌ام
ساعت بوش را در آلبانی زدند. خوب شد ایران نرفت و الا گردنش را می‌زدند.
ساعت بوش را در آلبانی زدند. خوب شد ایران نرفت و الا گردنش را می‌زدند.
زبان بردی دارد. بردش را که پر کرد سکوت باید حرفها را بزند.
زبان بردی دارد. بردش را که پر کرد سکوت باید حرفها را بزند.
– جناب طوفان‌جان، شما جا قحطی بود به بلوچستان تشریف آوردین؟
گونو: مثلاً کجا می‌رفتم که بهتر از اینجا باشه؟
– مثلاً همین بیت رهبری که در خمین زیارتگاه شده.
گونو: میدونی که گونو یه واژه بلوچیه یعنی همراه…
– خیر گونو بار منفی داره یعنی مزاحم.
گونو: خدا پدرتو بیامرزه مزاحمت برا بیت امام مگه شدنیه؟ تازه اگه بشه توی اکی ثانیه هر چی از خرت و پرتای امامو می‌بردم بهتر از اصلشو باز سازی می‌کردن. چابهار و دشتیاری و بندرعباسو که خراب کردم میره تا طوفان بعدی.
– مگه نگفتن هر که باد بکاره طوفان درو میکنه؟ مردم این مناطق اصلاً کاشتن بلد نیستن که بخوان طوفان درو کنن؟
گونو: اینو قبل از انقلاب میگفتن حالا اینجوری میگن: هر که جزو حزب باد نشد طوفان پدرشو در میاره نظام هم به روی خودش نمیاره.
– آخه بابا سال سال همبستگیه. اینا مسلمونن. کوش اون هلیکوپترهای حزب‌الله؟ کوش اون بسیج؟ کوش اون اق تد ارِ جمهوری اسسسسسسسس للالالالالا می؟
گونو: آقای کافر جان من بلای آسمانی هستم. نظام که نمی‌تونه جلوی خدا واسته. تقصیر پدر مادراتونه میخواستین خمین به دنیا بیایین یا حد اقل جنوب لبنان.
– جناب طوفان‌جان، شما جا قحطی بود به بلوچستان تشریف آوردین؟
گونو: مثلاً کجا می‌رفتم که بهتر از اینجا باشه؟
– مثلاً همین بیت رهبری که در خمین زیارتگاه شده.
گونو: میدونی که گونو یه واژه بلوچیه یعنی همراه…
– خیر گونو بار منفی داره یعنی مزاحم.
گونو: خدا پدرتو بیامرزه مزاحمت برا بیت امام مگه شدنیه؟ تازه اگه بشه توی اکی ثانیه هر چی از خرت و پرتای امامو می‌بردم بهتر از اصلشو باز سازی می‌کردن. چابهار و دشتیاری و بندرعباسو که خراب کردم میره تا طوفان بعدی.
– مگه نگفتن هر که باد بکاره طوفان درو میکنه؟ مردم این مناطق اصلاً کاشتن بلد نیستن که بخوان طوفان درو کنن؟
گونو: اینو قبل از انقلاب میگفتن حالا اینجوری میگن: هر که جزو حزب باد نشد طوفان پدرشو در میاره نظام هم به روی خودش نمیاره.
– آخه بابا سال سال همبستگیه. اینا مسلمونن. کوش اون هلیکوپترهای حزب‌الله؟ کوش اون بسیج؟ کوش اون اق تد ارِ جمهوری اسسسسسسسس للالالالالا می؟
گونو: آقای کافر جان من بلای آسمانی هستم. نظام که نمی‌تونه جلوی خدا واسته. تقصیر پدر مادراتونه میخواستین خمین به دنیا بیایین یا حد اقل جنوب لبنان.
شب است. می‌خواهم وبلاگم را به روز کنم. به مرکز خودم و به شعاع دنیا گشتی می‌زنم:
بعد از آنکه شکیبای بیست و دو ساله کارمند تلویزیون شمشاد را در افغانستان شاخ شمشادی به ضرب گلوله از پا در آورد اینک دو قلچماق از پنجره و با کلاشینکف و کلت ماکاروف مرگ را برای ذکیه گوینده سی و پنج ساله‌ی رادیو به ارمغان برده‌اند تا بغل کودک دو ساله‌اش در خواب شبانه‌اش رگبار شوند.
– و در عراق کوری از وقاحت و وقاحت از سقوط انسان در پستی پیشی می‌گیرد.
– و در چچن…
– و در لبنان…
– و در فلسطین…
– و در گوانتاناما…
– و در…
– و در دنیا، دنیا در دنیا فرو رفته و هر دنیا در لجنی، مثل خر در گل فرو مانده.
عجبا که در هر دو نیمکره شب است و هیچ جا به روز نیست. وبلاگ من مگر تافته‌ی جدا بافته است؟ به جهنم که به روز نباشد.
شب است. می‌خواهم وبلاگم را به روز کنم. به مرکز خودم و به شعاع دنیا گشتی می‌زنم:
بعد از آنکه شکیبای بیست و دو ساله کارمند تلویزیون شمشاد را در افغانستان شاخ شمشادی به ضرب گلوله از پا در آورد اینک دو قلچماق از پنجره و با کلاشینکف و کلت ماکاروف مرگ را برای ذکیه گوینده سی و پنج ساله‌ی رادیو به ارمغان برده‌اند تا بغل کودک دو ساله‌اش در خواب شبانه‌اش رگبار شوند.
– و در عراق کوری از وقاحت و وقاحت از سقوط انسان در پستی پیشی می‌گیرد.
– و در چچن…
– و در لبنان…
– و در فلسطین…
– و در گوانتاناما…
– و در…
– و در دنیا، دنیا در دنیا فرو رفته و هر دنیا در لجنی، مثل خر در گل فرو مانده.
عجبا که در هر دو نیمکره شب است و هیچ جا به روز نیست. وبلاگ من مگر تافته‌ی جدا بافته است؟ به جهنم که به روز نباشد.
کار قشنگی کرده است رادیو زمانه. در برنامه‌ی «جُنگ صدا» نگاهی به وبلاگها را که مدتها پیش من انجام دادم پخش می‌کند. اشتباه نکنم من به بیشتر از بیست وبلاگ نگاهی انداختم که در نشریه شهروند ونکوور چاپ شد و در سایت شهرگان هم منتشر شد. اما صدای گرم گوینده‌ی برنامه‌ی جنگ صدا و همراهی موزیک به آنها تازگی خاصی می‌دهد. حالا باید بگردم همه را پیدا کنم و برایشان ایمیل کنم.
همان «آقای بلوچی» که می‌گوید روی عمه‌جان را کم می‌کند.
کیف خودم سر جای خودش باقی، حیف است نویسنده‌های وبلاگها گمنام بمانند. آنها دردهایی را که زیسته‌ایم فریاد می‌زنند. شاید هم یکی تشویق شود این کار را ادامه دهد.
یکی از این برنامه‌ها را اینجا بشنوید
کار قشنگی کرده است رادیو زمانه. در برنامه‌ی «جُنگ صدا» نگاهی به وبلاگها را که مدتها پیش من انجام دادم پخش می‌کند. اشتباه نکنم من به بیشتر از بیست وبلاگ نگاهی انداختم که در نشریه شهروند ونکوور چاپ شد و در سایت شهرگان هم منتشر شد. اما صدای گرم گوینده‌ی برنامه‌ی جنگ صدا و همراهی موزیک به آنها تازگی خاصی می‌دهد. حالا باید بگردم همه را پیدا کنم و برایشان ایمیل کنم.
همان «آقای بلوچی» که می‌گوید روی عمه‌جان را کم می‌کند.
کیف خودم سر جای خودش باقی، حیف است نویسنده‌های وبلاگها گمنام بمانند. آنها دردهایی را که زیسته‌ایم فریاد می‌زنند. شاید هم یکی تشویق شود این کار را ادامه دهد.
یکی از این برنامه‌ها را اینجا بشنوید
