Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

حالا که فاطمه کروبی یکی دیگر از تشت‏های رسوایی نظام را از بام بیست و دوی بهمن به پایین انداخت فکر می‏کنید نظام چه می‏کند؟ از گزینه‏های زیر هر چندتا را که خواستید انتخاب کنید و اگر تعدادشان کم بود به آن ‏ها اضافه کنید.

الف- از همین امروز به دنبال فاطمه‏ای می‏گردند که اعتراف کند که معشوقه شیخ کروبی است و به جای فاطمه کروبی به حضرت رهبر نامه نوشته.

ب- علی کروبی را مجبور می‏کنند اعتراف کند موقع دستگیری خواسته به سردار فیروز آبادی تجاوز کند. مادرش او را کتک زده.

پ- اعلام می‏کنند از امیر‏المومنین هتک حرمت شده و باید یک حماسه ساندیسی دیگر راه بیفتد.

ت- تعدادی بهایی را که عضو انجمن سلطنتی هم هستند دستگیر و اعلام می‏کنند آنها علی کروبی را دستگیر و امیر المومنین را شکنجه کرده‏اند

جمهوری اسلامی در مسجدی که نام امیر‏المومنین را بر خود دارد پسر یکی از یاران خود را به تجاوز تهدید می‏کند. وقتی این انقلاب سی و یک ساله اینقدر جاهل است من از کودکان نادانی که برایم ایمیل تهدید آمیز می‏فرستند چه گله‏ای داشته باشم؟ فاطمه کروبی همسر شیخ کروبی شکایت خود را به علی خامنه‏ای برده است. این علی را قدرت چنان به خواب فرو برده که نیست عجب گر بگیرد یقه‏ی خود فاطمه را.

**************

اینجا کلیک کنید ودر اینمورد مفصل بخوانید

رژیمی که رهبرانش ادعای تماس با خدا و آسمانها را دارند و مدعی هستند که امدادات غیبی حمایتشان می‏کند و علاوه بر آن، خودشان را آنقدر توانا و نیرومند می‏پندارند که برای ابر قدرتهای جهان شاخ و شانه می‏کشند بعد سی و یکسال داشتن ساواما و وزارت اطلاعات جهنمی هنوز چنان لرزان و ترسان است که خانواده یک وبلاگنویس را دستگیر می‏کند تا زیر فشارش قرار بدهند. برای حمایت از این وبلاگ نویس به وبلاگش سری بزنید. در آستانه روز عشق دسته گلی تقدیم همه‏ی عزیزان دربند

رژیمی که رهبرانش ادعای تماس با خدا و آسمانها را دارند و مدعی هستند که امدادات غیبی حمایتشان می‏کند و علاوه بر آن، خودشان را آنقدر توانا و نیرومند می‏پندارند که برای ابر قدرتهای جهان شاخ و شانه می‏کشند بعد سی و یکسال داشتن ساواما و وزارت اطلاعات جهنمی هنوز چنان لرزان و ترسان است که خانواده یک وبلاگنویس را دستگیر می‏کند تا زیر فشارش قرار بدهند. برای حمایت از این وبلاگ نویس به وبلاگش سری بزنید. در آستانه روز عشق دسته گلی تقدیم همه‏ی عزیزان دربند

المپیک زمستانی ونکوور تا شروع شدن یکی دو روز فاصله دارد. بنویسم یا ننویسم؟ بحث در این است.

سیزده سال است که در ونکوور هستم و هفت سال است که شاهد این آماده شدن ام. بگذریم که هوا حال متصدیان امور را سخت گرفته و بر عکس طوفان و سرمای سایر نقاط کانادا، استان برتیش کلمبیا چنان گرم است که من هنوز از پوشیدن کت و ژاکت سر باز می‏زنم.

می‏گویند همین امر و خرید و تولید برف و یخ باعث خواهد شد هزینه‏ها چنان بالا برود که بعد از این بازی‏ها، دولت استان ورشکست بشود اما برای تجملات و تشریفات و شروع و ادامه و پایان بازی‏ها همچنان دست و دلبازانه خرج می‏شود. سبیل‏های از بنا گوش در رفته من چندان آشنایی با المپیک ندارد اما هر چند مقاومت کنم، من هم ونکووری حساب می‏شوم و این همه بمباران خبری و تبلیغاتی مرا هم که بی تاب خبرهای بیست و دو بهمن هستم، هوایی می‏کند. فردا که در خیابانهای کشور محل تولدم گلوله‏های مأموران دولت تقلب، سینه‏های جوانان را هدف قرار خواهد داد اینجا از خیابان کینگزوی مشعل المپیک به سمت مرکز شهر ونکوور حمل خواهد شد و تا برسد آنجا، نمی‏دانم چند جا، حمل کننده عوض خواهد کرد. معترضین المپیک در همه‏ی این نقاط سینه‏ی حضور سپر کرده‏اند و شعار مرده باد و زنده‏بادشان بدون آنکه گلوله ای بنشیند به سینه اشان پر دم و برقرار است اما علیرغم تلاش آنها خانواده ی بزرگ المپیک ماجرا را به پیش خواهد برد. من به جز یک ساعت راهپیمایی روزانه، اطلاعات زیادی از ورزش ندارم و از من توقع نداشته باشید شما را در این دو هفته بازیهای المپیک که با مخلفات و یک سیخ گوجه اضافه‏اش یکماه به درازا می‏کشد در جریان ریخت و پاش و برد و باخت‏ها قرار بدهم. حتم دارم از هفتاد هزار وبلاگیست ایرانی وبلاگستان، تعدادی ورزشکارتر از من در این استان هست که راغبان مسائل پیچیده المپیک و مدال‏ها را با اطلاعات و توضیحات خود سیراب کنند. من همینقدر بگویم که در تاریخ کانادا این بزرگترین ماجرا برای پلیس است که با شانزده‏هزار پلیس امنیت بازی‏ها را برقرار خواهد کرد. باراک اوباما که بغل گوش ماست درمراسم بازگشایی شرکت نخواهد کرد وآرنولد شوارتزنگرهنرپیشه معروف و استاندار فعلی کالیفرنیا یکی از حمل کنندگان مشعل المپیک خواهد بود.

فقرا به شدت خوشحال اند که قوطی خالی نوشابه و آبجو و شیشه‏های خالی ویسکی و ودکا آنقدر زیاد می‏شود که آنها می‏توانند با جمع کردن و فروش آنها، لقمه نانی به دست بیاورند و به غفلت بخورند.

چون المپیکی‏ها علیرغم رد و بدل شدن میلیاردها دلار ممکن است یقه هر یک لا قبایی را برای استفاده از هر آرم المپیک بگیرند، اجازه بدهید من جز از شتر وبلاگم برای این مطلب از هیچ آرم المپیکی‏ استفاده نکنم.‏

المپیک زمستانی ونکوور تا شروع شدن یکی دو روز فاصله دارد. بنویسم یا ننویسم؟ بحث در این است.

سیزده سال است که در ونکوور هستم و هفت سال است که شاهد این آماده شدن ام. بگذریم که هوا حال متصدیان امور را سخت گرفته و بر عکس طوفان و سرمای سایر نقاط کانادا، استان برتیش کلمبیا چنان گرم است که من هنوز از پوشیدن کت و ژاکت سر باز می‏زنم.

می‏گویند همین امر و خرید و تولید برف و یخ باعث خواهد شد هزینه‏ها چنان بالا برود که بعد از این بازی‏ها، دولت استان ورشکست بشود اما برای تجملات و تشریفات و شروع و ادامه و پایان بازی‏ها همچنان دست و دلبازانه خرج می‏شود. سبیل‏های از بنا گوش در رفته من چندان آشنایی با المپیک ندارد اما هر چند مقاومت کنم، من هم ونکووری حساب می‏شوم و این همه بمباران خبری و تبلیغاتی مرا هم که بی تاب خبرهای بیست و دو بهمن هستم، هوایی می‏کند. فردا که در خیابانهای کشور محل تولدم گلوله‏های مأموران دولت تقلب، سینه‏های جوانان را هدف قرار خواهد داد اینجا از خیابان کینگزوی مشعل المپیک به سمت مرکز شهر ونکوور حمل خواهد شد و تا برسد آنجا، نمی‏دانم چند جا، حمل کننده عوض خواهد کرد. معترضین المپیک در همه‏ی این نقاط سینه‏ی حضور سپر کرده‏اند و شعار مرده باد و زنده‏بادشان بدون آنکه گلوله ای بنشیند به سینه اشان پر دم و برقرار است اما علیرغم تلاش آنها خانواده ی بزرگ المپیک ماجرا را به پیش خواهد برد. من به جز یک ساعت راهپیمایی روزانه، اطلاعات زیادی از ورزش ندارم و از من توقع نداشته باشید شما را در این دو هفته بازیهای المپیک که با مخلفات و یک سیخ گوجه اضافه‏اش یکماه به درازا می‏کشد در جریان ریخت و پاش و برد و باخت‏ها قرار بدهم. حتم دارم از هفتاد هزار وبلاگیست ایرانی وبلاگستان، تعدادی ورزشکارتر از من در این استان هست که راغبان مسائل پیچیده المپیک و مدال‏ها را با اطلاعات و توضیحات خود سیراب کنند. من همینقدر بگویم که در تاریخ کانادا این بزرگترین ماجرا برای پلیس است که با شانزده‏هزار پلیس امنیت بازی‏ها را برقرار خواهد کرد. باراک اوباما که بغل گوش ماست درمراسم بازگشایی شرکت نخواهد کرد وآرنولد شوارتزنگرهنرپیشه معروف و استاندار فعلی کالیفرنیا یکی از حمل کنندگان مشعل المپیک خواهد بود.

فقرا به شدت خوشحال اند که قوطی خالی نوشابه و آبجو و شیشه‏های خالی ویسکی و ودکا آنقدر زیاد می‏شود که آنها می‏توانند با جمع کردن و فروش آنها، لقمه نانی به دست بیاورند و به غفلت بخورند.

چون المپیکی‏ها علیرغم رد و بدل شدن میلیاردها دلار ممکن است یقه هر یک لا قبایی را برای استفاده از هر آرم المپیک بگیرند، اجازه بدهید من جز از شتر وبلاگم برای این مطلب از هیچ آرم المپیکی‏ استفاده نکنم.‏

حضرت رهبر در بیانات امروز خود برای پرسنل نیروی هوایی فرمودند دشمنان انقلاب اسلامی و دستگاه‏های استکباری و صهیونیسم از درک علل ثبات و اقتدار معنوی انقلاب اسلامی عاجز هستند.

من برای آنکه این دشمنان و دستگاه‏ها و صهیونیسم را از این عجز بیرون بیاورم کمی برای آنها از علل ثبات و اقتدار معنوی انقلاب اسلامی می‏گویم. هر نظامی چه نظامی باشد چه اسلامی برای آنکه ثبات پیدا کند باید میخ داشته باشد. البته امروزه هر نعلبندی این دو سه بسته میخ را دارد اما مهم کوبیدن آن میخ‏هاست و نظام جمهوری اسلامی با فرستادن علمای بزرگوار به اقصی نقاط کشور و سپردن همه پستها به دست آنها میخ‏ها را تا فیها خالدون این کشور کوبیده است به طوری که منافع علما چنان به منافع نظام گره خورده که اگر از کشته پشته هم درست بشود فقط ریشی می جنبانند و از خط ولایت بیرون نمی‏روند و همین خط ولایت است که مستقیم می‏رود تا همه زندانها و شکنجه‏گاهها و میادین اعدام و تیر باران و بعد می پیچد و مستقیم می‏رود از این طرف اقتدار معنوی انقلاب اسلامی وارد شده از آنطرفش بیرون می‏آید. از آنجایی که کاری که ما می کنیم با الحمد و قل هوالله می‏کنیم بسیار بدیهی است که دشمنان انقلاب اسلامی و دستگاه‏های استکباری و صیهونیسم از درک علل ثبات و اقتدار معنوی ما عاجز باشند. باقی می ماند همین بیست و دو بهمن که اگر برادران نیروی هوایی، هوایی نشوند که سبز بشوند و به مردم بپیوندند و علمای اعلام هم همچنان با سکوتشان به همکاری در قلع و قمع ادامه بدهند ما می توانیم در همین روز کلی به علل ثبات و اقتدار معنوی انقلاب اسلامی خود بیفزاییم.