Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

نوری‏المالکی که صورتی چندان نورانی ندارد با خون ریزی‏ای که در قرارگاه اشرف انجام داد روی خود را سیاه کرد.

تعدادی از کارشناسان سیاسی که به خاطر ایراداتی که به مسعود رجوی دارند علناً اظهار عقیده نمی‏کنند معتقدند مالکی بدون کمک حضرت رهبر موفق نمی‏شد نام خود را به این زودی در لیست جنایتکاران صاحبنام و معروف ثبت کند.

یک مقام نزدیک به بیت رهبری ضمن پافشاری به نورانی بودن نوری‏المالکی می‏گوید:

کراوات پوشی او خدعه‏ای بیش نیست و ایشان حسن نصر‏الله نظام در عراق هستند.

به نظر کارشناسان غیر سیاسی که بیشتر میخ کراوات آقای نوری‏المالکی و سکوت آیت‏الله‏های نجف‏اند، اگر سازمانهای حقوق بشری و خود سازمان مجاهدین خلق دیر بجنبند با توجه به جنگ تن به تن نظام و کشورهای عربی خیلی زود نوری‏المالکی توانایی و استعداد تاریک افشانی و ظلمت گستری خود را با حملات بعدی به این قرارگاه به نمایش خواهد گذاشت.

ترجمه به بلوچی

جایزه جهانی آزادی مطبوعات ٢٠١١ به احمد زید آبادی اهدا شده است. این روزنامه نگار شجاع ایرانی که توانسته نام خود و ایران و روزنامه‏نگاری را اینقدر در جهان به شهرت برساند از طرف جمهوری اسلامی به پاس خدمات خود برنده مقدار متنابهی زندان و تبعید شده است!

زید آبادی که برنده جایزه قلم طلایی ٢٠١٠ موسسه جهانی مطبوعات هم هست از سوی شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب تهران مورد تفقد ولایت فقیحانه قرار گرفته و به ۶ سال زندان و تبعید درگناباد و ممنوعیت دائم از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی محکوم شده است.

حالا که در روزآزادی مطبوعات جهان، نظام و جهان در قدردانی از این روزنامه نگار شجاع به رقابت بر خواسته‏اند ما چرا از احمد زیدآبادی یادی نکنیم؟

ترجمه به بلوچی

آمارها نشان می‏دهند که هشتاد زن در زندانند و صد و بیست نفری در انتظار حکم خویش. اما این آمارها نشان نمی‏دهند که بر آن هشتاد زن در زندانهایی که مسئولان‏اش دست بزن و میل به تجاوز دارند چه می‏گذرد. در میان این هشتاد نفر، مادرانی هستند با وعده‏ی بهشتی زیر پا که نقداً در جهنم ولایت فقیه می‏سوزند.

کتابها و رسالات و روایات را اگربار تمام الاغ‏های جهان کنیم هنوز کوهی و انبوهی از آن باقی می‏ماند. «جایگاه ویژه‏»ای که برای زن حرف و ادعایش هست پیش‏کش آقایان، کاش خجالت بکشند و حرمت انسانی آنها را رعایت کنند. این زنان شجاع در سیاه‏ترین دوران تاریخ ما در مقابل نادانترین و ترسناکترین افراد این مملکت سینه سپر کرده‏اند. وظیفه تک تک ماست تا با سبک و سیاق خودمان نگذاریم در زندانهای جنون و نادانی فراموش شوند.

نقاشی از سارا(دخترم)

ترجمه به بلوچی

نا مسلمانی، در آمریکا، گناهی مرتکب شد. مسلمانانی، خون چندین بیگناه را، در افغانستان ریختند. فکر کنم خداوند نا مسلمان را ببخشد به خاطر نادانی‏اش که نمی‏داند آتش، کاغذ را می‏سوزاند اما کلام را نمی‏سوزاند. مسلمانان را قطعاً نخواهد بخشید چون ایمان نداشتند که خدا فرموده: «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون؛ ما خود قرآن را نازل کردیم و ما خود حافظ و پشتیبان آن هستیم». حرف شیطان را گوش دادند و خون ریختند.

ترجمه به بلوچی

ملت واقعاً گندش را در آورده‏اند. اصلاً متوجه نیستند که مملکت ولایی شده است. هنوز که هنوز است می‏خواهند که مراسم مذهبی را خودشان انجام ‏دهند. امروز هم راه افتاده بودند که مثل زمان آن پدر وپسر ملعون جنازه‏ی پدر موسوی را بگذارند روی دوششان و اقول اشهد ان لاالله الا الله گویان بروند قبرستان! توقع هم داشتند که پلیس مسیر را برایشان باز کند و در قبرستان سلام نظامی اجرا کند. پس چرا ما انقلاب کردیم. پس چرا این آیات عظام را اینقدر اذیت کردیم و از روی موتورهای گازی و دوچرخه و الاغ آوردیم به قصرها و کاخها و ماشین‏های ضد گلوله؟ کی می‏خواهید بدانید همه چیز به برکت ولایت فقیه فقیحانه شده است؟ از عروسی و عزا همه چیز را بسپارید به خود نظام. فرزندتان که به دنیا آمد او را تحویل نظام بدهید. نافش را برای امامزاده‏ای خواهد برید. اسمی اسلامی برایش انتخاب خواهد کرد. قسمت اضافه‏ای اگر داشت آنرا خواهد برید. نداشت در نه سالگی شوهرش خواهد داد. از مهد تا دانشگاه به جای علوم ضاله، علوم پنج تن آل عبا را آموزشش خواهد داد تا بندگی و مخلصی و اطاعت بیاموزد. اگرهابیلی بود و آموخت که سه صلوات و گر قابیلی بود و نیاموخت سه سوته مفسد فی‏الارض می‏شود می‏رود پی کارش:

و همانا چون مردند بسپاریدشان به نظام تا همراه پلیس ضد شورش و ماشین آبپاش و آمبولانس سریع‏السیر برساندشان به خانه‏ی آخرت که نه حور و غلمان انتظار بکشند و نه شیطان و دشمنان اسلام در راه دردسر درست کنند برای رهبر و ولایت فقیه.

خیلی دل‏ام می‏خواهد که به روز کنم، اما چه چیزی به روز شده که من عقب مانده باشم؟

مرگ همچنان به نام خدا و از آسمان و به دست روحانی می‏نشیند.

درد همچنان به دست خودی و بدبختی بیخودی از راه می‏رسد.

غنچه نشکفته پر پر می‏شود.

گل در اوج طراوت می‏میرد.

تا چشم کار می‏کند خارِ خوار سروری می‏کند بر دشت و دمن.

دل من چون نگاه شما طوفانی است.

ترجمه به بلوچی

جناب باراک اوباما رئیس جمهور محترم آمریکا

از مشاوران ادبی شما و خود شما متشکرم که سیمین زرین ما را دیدید و شعر پر مفهوم‏اش را جهانی کردید.

همانطور که می‏دانید ما هنوز دوقورت نیم‏ از شما طلبکاریم، اما شما فقط نوروز تا نوروز لطف‏اتان، آنهم لطفِ نطقی‏اتان، شامل حال ما می‏شود.

نه که ناشکر باشیم اما جسارتاً با هزاردرد بی درمان فکر می‏کنید نطق شما برای کسی هم تنبانی بشود؟

البته موقع عید و دید و بازدید و روبوسی و مبارک باد گفتن، جای مطرح کردن دلتنگی‏ها نیست.

من هم صورت ماه شمارا می‏بوسم و عید تان هم مبارک و کاش بچه‏ها را می‏آوردین عیدی ناقابلی بهشان می‏دادم. به خانم سلام برسانید.

می‏دانم شما مسئول تنبان درست کردن برا کسی نیستید اما جسارت نباشد دولت‏هایتان سابقه‏ی خشتک کشی دارند. برای همین ممکن است، من که نه اما خیلی‏ها توقع داشته باشند شما در طول سال هم حواستان به این غول‏های بی شاخ و دمبی که ما را بی محاکمه می‏کُشند، باشد.

وقتی دویست نفر را در یکی دوماه اعدام می‏کنند و سیمین، پردر می‏شود و از درد فریاد می‏زند، اگر فریاد‏اش را جهانی بکنید، بعد خواهید دید ما رویتان نفت می‏ریزیم! و ابداً اشاره‏ای هم به طلب‏امان نخواهیم کرد.

البته که می‏دانم شما نصف نفت جهان را دارید و نفت قابل شما را ندارد و حالتان از نفت به هم می‏خورد، اما چه کند بیچاره کشور نفت‏خیز که جز این ندارد تحفه‏ای.

ترجمه به بلوچی

همانطور که همه شما می‏دانید ما در خارج زندگی می‏کنیم. خارجی‏ها اصلاً تعطیلات سرشان نمی‏شود. از صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و یک عالمه امام سرتا پا یک جیزز دارند برای او هم به زور یک روز تعطیل می‏کنند؛ آدم هم نمی‏داند تولد اوست یا روز وفاتش. تازه تی ان تی و سون الون برای حضرت جیزز علیه‏السلام تره هم خورد نمی‏کنند و پر خیالشان نیست و همیشه باز هستند. اینجایی ها شاهکار بزنند در سال چند تا لانگ ویک‏اند دارند که در آن قورمه سبزی قوطی‏ای هم باز نمی‏کنند چه رسد که سبزی پلو ماهی درست کنند. به همین دلیل پیتزاییها را شلوغ می‏کنند و در نتیجه آن لانگ ویک‏اند زهر مار ما ایرانی‏هایی می‏شود که پیتزا دلیوری می‏کنیم.

هزار بار هم به فهمیده‏ترینش بگویی نوروز پیروز دو قرانی‏اش نمی‏افتد. تیپس نمی‏دهد که هیچ دلخور است که دیر کرده‏ای. به یکی از آنها که توقع داشت تخفیف هم بدهم گفتم: مرد حسابی امروز سال نوی ماست عوض آنکه بشینم به تیک تاک ساعت و دهل و سرنای تحویل سال و پیغامهای نوروزی گوش بدهم آمده‏ام پیتزا برای توی شکم گنده دلیوری کرده‏ام. حیف ماهیهای قرمزی که در تنگ بلور جسدشان سرآب شده. حیف فال حافظ لااقل به من می‏گفت که یوسف گم گشته بازآید به کنعان.

به تک تک عزیزانی که دلشان بین عاشقانه تپیدن و خون گرییدن مانده است مردد، سال نو را تبریک می‏گویم

بالاخره جامعه جهانی طاقت‏اش را از دست داد و نتوانست شاهد بمباران مردم تهیدست و زجر کشیده لیبی باشد. اینکه چرا اینقدر دیر جامعه جهانی طاقت‏اش را از دست می‏دهد به شما ربطی ندارد اما وقتی از دست بدهد سی و دوسال پشت میز مذاکره لفت‏اش نمی‏دهد. برای همین از جامعه جهانی خوشم می‏آید که نوشدارو می‏شود حالا گیرم که بعد مرگ سهراب. وقتی که نوشدارو می‏شود خون جلوی چشمان‏اش را می‏گیرد به کیش و مات کردن راضی نمی‏شود تا خود شاه دیوانه را نخورد کوتاه نمی‏آید. بس که این جامعه جهانی از خودش وجدان و احساس دارد به محض اینکه یاد وظایف بین‏المللی خود بیفتد زودتر از اینکه شما تا دستشویی بروید و بیایید آنها حمله هوایی را آغاز می‏کنند. تا چشم به هم بزنیم و هنوز ماهی‏های سفره هفت سین‏امان نمرده‏اند همین معمر‏القذافی که بغل پنتاگون و قصر سارکوزی خیمه می‏زد دست بسته به دادگاه آورده می‏شود و بعد صحنه اعدام‏اش را روی یوتوب می‏بینید.

خدا کند جامعه جهانی طاقت‏اش را در مورد جمهوری اسلامی از دست ندهد. ما ترجیح می‏دهیم آزادی را خود به دست بیاوریم و دیوانگان خود را خودمان محاکمه کنیم.

ترجمه به بلوچی