Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

این داستان با یکی بود و یکی نبود شروع نمی‏شود. در این داستان یکی بود و دیگران را نمی‏خواست باشند. در داستانهای قدیم غیر از خدا هیچکس نبود. در این داستان بر عکس غیر از خدا همه هستند و راه می‏روند و بودن خودشان را فریاد می‏زنند. داستانها می‏توانند واقعی باشند، اما واقعیت این است که حقیقت را نمی‏شود داستان کرد:
سعید را وسط خیابان انداخته بودند. اول داستان گفتم: یکی بود دیگران را نمی‏خواست باشند. هه! سعید پر انرژی و پر امید را هر کسی نمی‏توانست آنگونه با سری شکسته، خونین و مالین کف خیابان بیندازد. نه، نه. سعید مثل شخصیت‏های داستان‏های دیگر، چهره‏ای خلق شده نیست. او سعید عباسی است. بیست و چهار ساله،فروشنده کیف و کفش، مجرد، ساکن خیابان رودکی تهران، پایتخت ایران. در همین اعتراضات روز شنبه در تهران که غیر از خدا همه‏ی جیره‏خواران مسلح بودند، نفسش را برای پیرمردی مجنون دزدیدند. داستان سعیدها همیشه به کوتاهی عمر آنهاست.

ولی فقیه جامع‏الشرایط سر جایش نشانده شده. انگار آنهمه هارت و پورت را عمه‏جان من کرده بود. حالا با درخواست احمد جنتی دال بر تمدید رسیدگی به شکایات موافقت کرده! در این شکی نیست که هر وقت سنبه پر زور شده و ملت محکم ایستاده حضرتش به مکیدن شصت و زدن زیر گریه رو آورده اما باید حواسمان باشد، ایشان می‏داند که جنتی چقدر جهنمی‏ است.
سه میلیون رأی تقلبی پیدا کرده عوض آنکه بزند توی سر خودش و شورای نگهبان و دک و پوز رهبر، از ایشان اجازه تمدید می‏خواهد. حضرت رهبر از اول بر خری یازده میلیونی سوار شد. در وقت اضافی، جنتی خیلی به ملت تخفیف بدهد سه میلیون تقلب دیگر هم پیدا می‏کند. در چنان حالتی باز هم آسیدعلی پنج میلیون قورت طلبکار خواهد بود. بیخود نیست که ملت قصد کرده هم ایشان را هم شورای نگهبان را با یک خروس قندی تاق بزند.

ولی فقیه جامع‏الشرایط سر جایش نشانده شده. انگار آنهمه هارت و پورت را عمه‏جان من کرده بود. حالا با درخواست احمد جنتی دال بر تمدید رسیدگی به شکایات موافقت کرده! در این شکی نیست که هر وقت سنبه پر زور شده و ملت محکم ایستاده حضرتش به مکیدن شصت و زدن زیر گریه رو آورده اما باید حواسمان باشد، ایشان می‏داند که جنتی چقدر جهنمی‏ است.
سه میلیون رأی تقلبی پیدا کرده عوض آنکه بزند توی سر خودش و شورای نگهبان و دک و پوز رهبر، از ایشان اجازه تمدید می‏خواهد. حضرت رهبر از اول بر خری یازده میلیونی سوار شد. در وقت اضافی، جنتی خیلی به ملت تخفیف بدهد سه میلیون تقلب دیگر هم پیدا می‏کند. در چنان حالتی باز هم آسیدعلی پنج میلیون قورت طلبکار خواهد بود. بیخود نیست که ملت قصد کرده هم ایشان را هم شورای نگهبان را با یک خروس قندی تاق بزند.

این اثر هدیه ایست به همه کوشندگان راه آزادی ………..گوگوش

این اثر هدیه ایست به همه کوشندگان راه آزادی ………..گوگوش

“در هر گوشه ای از دنیا که خونی بریزد، همه ي انسان ها مسوول آن هستند”

وقتی صحنه‏ی رقت بار و درد انگیز شهادت «ندا» دختر جوانی را که هدف گلوله خونخواران بسیجی احمدی نژاد قرار گرفته بود و شیارهای سرخ خون از کناره لبان آزادی شعار او به بیرون ره می‏برد، مشاهده کردم و در آخرین نگاه‏های معصومانه و دادخواهانه و شفاف او که ذره‏ای از ترس و موج خفیفی از پشیمانی، صفا و زلالی آنها را خدشه دار نمی‏ساخت دیدم، چنان از خود رفتم که فکر کردم دخترکم “الهام” را می‏نگرم. در همان حال از خودم بدم آمد و شرمنده شدم که هستم و زندگی می‏کنم و ناظر چنین صحنه‏هایی که نشان از قساوت، رذالت و سنگدلی انسان نماهای قدرت پرست دارد، می‏شوم. او هر که بود دختر من بود. او را ندیده بودم و او نیز مرا، اما قطره قطره خون زلال او که بر سنگفرش گرم خیابان چکه می‏کرد و صورت ناز او را رنگین می‏کرد، این را به من می‏گفت که او دختر من است و خون او خون من. آن قطرات سرخ همان قطراتی بود که من در زیر شلاق رفقای جنایت کار خاد ریخته بودم. همان قطرات خونی بود که هزاران یار ناشناخته‏ام در پولیگون های پل چرخی ریخته بودند تا آزادی و شرف‏اشان را پاس دارند. شما از آنها خبر ندارید و مصلحت شناسی شما و یاران‏اتان که بعضا هم پیمان با آن آزادگان سرخ روی بودند مانع از آن است که به یاد آنان افتید. اما بیادم آمد که شما نیز نوباوه‏ معصومی در خانه دارید که عمرش درازباد و سایه لطف شما و عنایت پروردگار بر سرش مستدام. آیا شده است که گاهی به یاد آن هزاران طفلی که هرگز چشمان مهربانی طلب‏اشان برسیمای پدر باز نشده است و فقط در رویاهای مبهم و گنگ شب‏های سرد زمستان یا عرقریز تابستان دستان مهربان او را بر گونه‏های بابا طلب شان احساس کرده‏اند. ناگهان رفیق شفیقی به من یاد آور شد که ريیس جمهور منتخب ما اولین کسی است که پیروزی آقای احمدی نژاد را حتا قبل از آن که مراحل قانونی‏اش را طی کند و به تایید شورای نگهبان برسد، به وی تبریک گفته است و مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران را به فتوای مقام منیع ولایت عاجل‏تر از حزب‏الله لبنان و برادر هوگو چاوز پاسخ مثبت داده و به احمدی نژاد مبارکباد گفته است. شاید به امید آن که برادر بسیجی احمدی نژاد نیز این قرض را چند چندان به او باز گرداند، که مبارکباد او سخت خوش گوار است. او که حتا امریکا را به هیچ می‏گیرد و هولوکاست را انکار می‏کند ولی خودش همان برخوردی را با مهاجرین افغانی روا می‏دارد که اسراییل با آوارگان فلسطینی! مساله چندان ناروشن نبود زیرا همه کسانی که ناظر بر اوضاع ایران بودند می‏دانستند که چه کسی پیروز است. ملت ایران، دانشمندان، هنرمندان، استادان، دانشجویان، مدافعان حقوق بشر، روزنامه نگاران و نویسندگان، اعم از زن و مرد، از مدت‏ها بدین سو به خاطر دفاع از حقوق بشر، ارزش‏های مدنی، دموکراسی و آزادی بیان و حقوق شهروندی مبارزه می‏کردند و خیلی صریح انزجار شان را از نظامی که در آن فقط یک نفر حق انتخاب دارد اعلام کرده بودند. اولین گزارش‏ها از صحنه‏ی انتخابات حکایت از پیروزی محتوم و چشمگیر موسوی داشت، همان گونه که مناظره عالمانه او با احمدی نژاد. اما شما قبل از همه به این فاشیست دیکتاتور مبارکباد گفتید. اکنون اوست که مردم را به گلوله می بندد و هزاران نویسنده ي سرشناس را به زندان می‏فرستد و با گاز و گلوله از مردمی که براساس قانون و حق مدنی شان به مظاهرات مسالمت آمیز پرداخته‏اند، استقبال می‏کند. اگر فردا مردم ایران پیروز شدند و نظام استبدادی ولایت را کنار زدند، شما چه جوابی دارید. وزیر خارجه دانشمند شما… بقیه را اینجا بخوانید