Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

پس از رخ‌دادن “بهار عربی” و بازشدن پنجره‌ای به افق تغییر، بعضی از ایرانیان تحت فشار و دچار هیجان، دل به دخالت نظامی غرب بسته‌اند. خیلی‌شان البته فاش نمی‌گویند؛ از لحن گفتار و نانوشته‌های بین سطرهای‌شان اما این هم‌دلی پیداست. برخلاف این عده، من معتقدم اگر چنین دخالتی اتفاق بیافتد، آن کورسوی تغییر سالم به آزادی نیز مسدود شده، ملت ما به ته چاه ویل بی‌سرنوشتی پرتاب خواهد شد.

چرا عید سـُنی های تهران به عزا تبدیل شد؟
عبدالستار دوشوکی
آه از ایــن واعــظــان مــنـبـر کـــوب
شرمشان نیست خود از منبر و چوب
به گرگ گفتند تو را چـوپـانی داده اند، بـگـریست. گفتند چرا گـریـی؟ گفت ترسم دروغ باشد. متاسفانه در ایران این دروغ درست از آب درآمد و بیش از سه دهه است که این گرگ نه در لباس میش بلکه در قبای چوپان دروغگو بر گــُرده ملت ایران سوار است؛ و عجب نیست که بدون آزرم با گرگ دنبه می خورد و با چوپان گریه می کند. دیروز یکشنبه حدود یک و نیم میلیارد مسلمان در جهان عید قربان را جشن گرفتند و به پاس سنت ابراهیم “قربانی” دادند؛ این در حالی است که حدود یک میلیون سـُنی پایتخت نشین در ایران یکبار دیگر “قربانی” تعصب و تبعیض شدند. علیرغم اینکه بر طبق سنت دیرینه مردم اهل سنت ایران معمولا ً همزمان با بقیه سـُنی ها جهان عیدین را جشن می گرفتند، اما در طی سالیان اخیر رژیم جمهوری اسلامی رهبران مذهبی اهل سنت ایران را وادار کرده است که همراه و همزمان با شیعیان اثنی عشری ایران مراسم عیدین را یک روز بعد از بقیه جهان اسلام بجای بیاورند، که امروز دوشنبه اینگونه شد. اما عـجـبـا که علیرغم این تمکین اجباری، اهل سنت در تهران و بقیه کلان شهرهای ایران باز هم اجازه برپایی نماز عیدین را نیافتند.

برای مثال و یا فرض محال تصور بفرمائید در چنین روز مقدس و پر میمنتی برای مسلمانان اگر حکومت یکی از بلاد کفر اجازه نمی داد که صدها هزار شهروند مسلمان پایتخت آن کشور حتی نماز عید را بجای بیاورند، و مورد ضرب و شتم و توهین و دستگیری و حبس قرار می گرفتند، چه غوغا و اعتراضاتی در کشورهای اسلامی و بخصوص از جانب رژیم جمهوری اسلامی، و حتی رسانه ها صورت می گرفت. حال تصور بفرمائید دقیقا ً همین اتفاق واقعی و نه فرضی در به اصطلاح اُم القرای جهان اسلام یعنی تهران رخ دهد، و با خشونت تمام از برگزاری نماز عید قربان توسط سـُنی های تهرانی جلوگیری شود، چه اعتراضات و جنجالی را به دنبال خواهد داشت؟ هـــــــیـــــچ! زیرا جمهوری اسلامی سالهاست که تمام پرده ها را دریده است و بقول شاعر طبل پنهان چه زنم، طشت من از بام افتاد. متاسفانه بسیاری از رسانه ها نیز به سکوت خود در عدم خبررسانی ادامه می دهند. مسیحیان، یهودیان و دیگران کلیسا و کنیسه و پرستش‌گاه‌ در تهران دارند، اما حدود یک میلیون نفر سنی مذهب پایتخت ‌نشین نه تنها اجازه ساخت مسجد اهل سنت در تهران را ندارند بلکه اجازه نماز جماعت در روز جمعه و یا عید فطر و عید قربان را نیز ندارند.

محمد یکی از سـُنی های مقیم تهران در ایمیل خود می نویسد: ” این چگونه نظام اسلامی است که در آن تحت حمایت قانون می توان براحتی و بطور علنی میلیاردها تومان دزدید، اما برای اقامه نماز جماعت باید مثل “دزدها” مخفیانه و به دور از چشم مامورین و سربازان گمنام امام زمان به خانه های پنهان پناه برد؟”. برطبق اخبار واصله ظاهرا ً تعداد محدودی از اهل سنت تهران و برخی نیز در کردستان بر خلاف حکم حکومتی، دیروز یکشنبه مراسم عید قربان را مخفیانه بجای آورده بودند. اما اکثریت اهل سنت در تهران که به وحدت عمل و اتحاد سـُنی ها ایران اعتقاد دارند تلاش نمودند تا با هماهنگی و همسویی با بقیه اهل سنت ایران ناچارا ً نماز عید قربان را امروز بجای آورند که از این عمل آنها توسط مامورین جمهوری اسلامی ممانعت بعمل آمد، و بدینگونه عید بسیاری از آنها یکبار دیگر به عزا تبدیل شد. سال پیش نیز با… بقیه را اینجا بخوانید

عید قربانِ پر قربانی امسال جایی برای تبریک باقی نگذاشت. ده کشته در تظاهرات بعد نماز عید در سوریه، کشته شدن هشت نفر در انفجارهای بازار بغداد و مرگ حداقل هفت نفر در حمله انتحاری به نمازگزاران عید در افغانستان گوسفندان را هم عزادار خواهد کرد.

ریخته شدن خون و لجام گسیختگی جنون را تسلیت عرض می‏کنم.

 شهزاده سمرقندی – محمد جان شکوری، لغت‌نامه‌نویس و ادیب تاجیک ۳۰ ماه اکتبر سال ۱۹۲۶ در شهر بخارا به دنیا آمده است و از بانفوذ‌ترین افراد فرهنگی تاجیکستان به شمار می‌رود. استاد شکوری همچنین عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی جمهوری اسلامی ایران است و به عنوان چهره ماندگار فرهنگ و ادب فارسی در سه کشور فارسی‌زبان شناخته شده است.

از مؤلفان قانون معیار زبان تاجیکی است. او بار‌ها گفته است که تاجیکان باید هر چه زود‌تر خط فارسی را بیاموزند و میراث واقعی زبان و فرهنگ فارسی را با خط اصیل آن، یعنی خط رایج در ایران و افغانستان، بخوانند.

محمد جان شکوری بیش از ۴۰ کتاب نوشته که یکی از مهم‌ترین آن‌ها که در بیداری مفکوره ملی تاجیکان تکان ایجاد کرد “خراسان است اینجا” نام دارد.

اخیراً نیز کتاب تازه‌ای با نام “فنته انقلاب بخارا” نوشته است که در آن وقوع انقلاب سوسیالیستی در بخارا را مورد تردید قرار می‌دهد.

محمد جان شکوری هفته پیش به سن ۸۵ سالگی قدم گذاشت. اما جشن رسمی و یا گسترده‌ای در تاجیکستان برگزار نشد. او در آرامش و تنها با خانواده خود سر میز چای نشست و حرف مهر و محبت شنید.

اما گروه فیسبوکی “زبان تاجیکی” تاجیکستان که از جانب جوانان زبان‌دوست تاجیک و پیروان اصلی نظرات استاد شکوری هستند، نماینده خود را برای… بقیه را اینجا بخوانید

وزیر امور خارجه گفته است: ما برای جنگ آماده هستیم.

همین که وزیر امور خارجه دارد از جنگ حرف می‏زند معلوم است که آماده‏ی جنگ نیستیم.

 خر شیطان خاصیت‏اش همین است. آدم که سوارش بشود خیالاتی می‏شود.

 قبلاً این خر را بعضی ها سوار بوده‏اند.

 خوب می‏تازد اما بد می‏بازد.

جمال‌الدین خانجانی آخرین بازمانده از آخرین محفل روحانی بهاییان ایران گرچه از آسمان خشمگین و دهشت‌آور دهه‌ی شصت از برای جان به سلامت گذشت، اما از چشیدن تنگناهای عضویت در یک «اقلیت» از نوع مذهبی‌اش در در ایرانی که قرار بود جمهوری باشد که اسلامی هرگز نگذشت. محدودیت در زنده‌گی اجتماعی بارها برای او و خانواده‌اش در طی این سه دهه و اندی ایجاد و مشکل‌ساز شد. کارمند سابق شرکت پپسی‌کولا در ایران[۵] بعد از آن تغییر ۵۷ که هرگز «شکوهمند» نشد، جامه‌ی یک کارآفرین را به تن پوشاند کارخانه‌ی آجرپزی راه‌انداخت و به خاطر بهایی بودن این کارخانه که صدها کارگر در خود جای داده بود به محاق جمهوری رفت که فقط می خواست اسلامی باشد. کارخانه نیز به مصادره درآمد و خانجانی به برای گذران زنده‌گی به مزرعه‌داری روی آورد، گر چه در این نیز با مشکل‌های ساخته و پرداخته‌ی نظام اسلامی بسیار دست و پنجه نرم کرد.[۶]

رتق و فتق امور جامعه‌ی بهاییان را بر اساس آموزه‌هایی که در دیانت بهایی آمده «محفل روحانی»[۷] بر عهده دارد، چرا در این ساختار این جامعه روحانیت مردود است و اداره‌ی امور بر… بقیه را اینجا بخوانید

طبق اسناد معاملات ملکی که از اموال محمودرضا خاوری، رئیس سابق بانک ملی ایران، برملا شده است، وی و همسرش برای سبک کردن دارایی‌های خود یک خانه سه میلیون دلاری در شهر تورنتوی کانادا را به نام دختر خود کرده‌اند.

روزنامه‌های چاپ کانادا گزارش می‌دهند که این اقدام آقای خاوری در هفته‌های اخیر و پس از فرار وی از ایران به کانادا صورت گرفته است. رئیس سابق بانک ملی ایران که دارای تابعیت کانادا نیز هست چندی پیش در ارتباط با پرونده اختلاس سه میلیارد دلاری در شبکه بانکی ایران به شکل ناگهانی از کشور خارج شد و تاکنون به ایران بازنگشته است.

در همین حال دولت کانادا در حال بررسی راه‌هایی برای لغو تابعیت اوست و به همین خاطر اموال و دارایی‌های آقای خاوری در کانادا اکنون زیر ذره‌بین قرار گرفته است. اسناد معاملات ملکی نشان می‌دهد که آقای خاوری و همسرش اخیرا تمام بدهی مربوط به وام این خانه را پرداخت کرده و سپس آن را به بهای نمادین دو دلار به دختر خود پرندیس خاوری منتقل کرده‌اند.

طبق اسناد معاملات ملکی در شهر تورنتوی کانادا، این خانه که در خیابان «سان کرست» واقع است در سال ۲۰۰۷ توسط آقای خاوری و همسرش خریداری شده است. در سند انتقال این ملک به دخترشان طبق سنت مرسوم در معاملات نمادین قید شده است که «این ملک به خاطر عشق و علاقه به دخترمان منتقل می‌شود»، جمله‌ای که نشان می‌دهد این خانه هدیه‌ای از سوی والدین به خانم پرندیس خاوری است.

پرونده اختلاس چند میلیارد دلاری در شبکه بانکی ایران که … بقیه را اینجا بخوانید

دویچه‌وله: خانم جمشیدی دلیل بازداشت مجدد همسر شما آقای پیمان عارف چه بوده؟

سمیرا جمشیدی: در واقع سئوال خود ما هم از مسئولین همین است. من واقعاً هرچه فکر می‌کنم هیچ دلیل منطقی برای این قضیه پیدا نمی‌کنم. پیمان و دو نفر از دوستان‌مان فقط رفته بودند بهشت زهرا برای سالگرد درگذشت مادر آرش صادقی از دوستان‌مان که در اوین است. بعد از آن هم یک سر می‌روند سر خاک ندا آقاسلطان که آنجا پلیس امنیت بازداشت‌شان می‌کند. یک شب آن‌ها را در جایی بسیار نامناسب نگه می‌دارند.

روز بعد آزاد شدند و دوباره در مراجعه‌ای که برای دریافت مدارک‌شان به اوین داشتند، دو دوست دیگر را آزاد می‌کنند و پیمان را نگه می‌دارند. ولی به قول دوستان اتهامی که ظاهراً زده‌اند، اتهام فاتحه‌خوانی است. ظاهراً  فاتحه خوانی اتهام جدیدی است که به لیست اتهامات آزادی‌خواهان… بقیه را اینجا بخوانید

کانون حمایت از خانواده جان باختگان و بازداشتی ها: گزارش های رسیده به کانون نشان می دهد که زندانی که روز پنجشنبه گذشته در گنبدکاووس اعدام شد, تنها به دلیل خندیدن به حکم قاضی, مجازات مرگ دریافت کرد.
این زندانی که ابراهیم خلج نام داشته, برای اولین بار دستگیر می شود. در دادگاه به او حکم ابد می دهند و به هنگام ابلاغ حکم, او به قاضی می خندد!
قاضی هم در تلافی این اقدام زندانی, به او حکم اعدام ابلاغ می کند و پرونده را باز می گذارد.
در جریان دادگاه که به ریاست قاضی قلی زاده برگزار شده بود, از خانواده زندانی, مبلغ۶۰۰ میلیون تومان درخواست می شود تا در صورت ارائه این میزان پول از اجرای اعدام صرفنظر گردد. خانواده ابراهیم خلج چنین توانی برای پرداخت پول نداشتند ولی در روز آخر با کمک گرفتن از مردم پول را تهیه می کنند. اما با این وجود, به بهانه عدم … بقیه را اینجا بخوانید

خطر ماهواره برای ديکتاتورها از بمب اتم هم بیشتر است.

هربرت مارشال مکلوهان[1]، فيلسوف و تئوريسين نامدار کانادايی، گفتاورد فراگيری دارد که می گويد: “رسانه، خود پيام است.[2]” مرادِ وی از اين سخن اين است که بازتاب رسانه ‏های همگانی مدرن، از پيام‏هايی که به مردم می رسانند بيشتر است. چگونه؟ نمونه روزآمدی از تلويزيون‏های ماهواره‏ای فارسی زبان بياورم. چند روز پيش خبر روز جهانی کورش در رسانه‏های ايرانی پخش شد. پيام، خبر روز جهانی کورش بود، اما پخش بهنگام آن از تلويزيون‏ها، نام کورش را با همه پيامدهای سياسی ای که دارد، وارد ليست خبرهای روز کرد و يکراست به گستره ذهنی بينندگان اين تلويزيونها فرستاد. اين کار ساده پيامدهای بسيار ژرفی می‏تواند داشته باشد که کوچک‏ترين اين است که حکومت ايران ديگر نمی‏تواند گفتمان‏های روزمره‏ای که ذهن مردم را درگير می کنند، کنترل و مديريت کند، زيرا که رسانه‏های ماهواره‏ای هرآنچه که از چشم ‏انداز آخوندها “ناصواب”، است، برجسته و پرنما می‏کنند. چنين است که حکومت دينی از نابود کردن سُنّت‏ها و انديشه ‏های “طاغوتی”، مانند چارشنبه سوری، نوروز، سيزده بدر، موسيقی و رقص و پايکوبی و شادمانی و آهنگ‏های انگيزاننده و آخوند ستيز ناتوان و ناکام مانده است و حتی نتوانسته است نام و ياد کسی مانند، گوگوش را خاطره‏ها بزدايد.

اين گونه است که رسانه ، خود بخشی از پيام می شود و زمينه ذهنی مردم را دگرگون می کند و محاسبات حاکمان را برهم می‏زند. اين چگونگی سبب می‏شود که هر حکومتی به ناگزير برآن شود تا با کنترل کردن داده‏هايی که در دسترس همگانی ست، گفتمان‏های ذهنی مردم را در هر زمان مدُيريت کند. سانسور اين گونه پديد می‏آيد و در کشورهايی که قانون و نهادهای مدنی ندارند، جا می‏افتد و مانند ميکروبی کُشنده، به چرک می نشيند و سپس زهر پاشی می‏کند و همه توان‏های مردمی را نابود می‏سازد. سردمداران دولت‏های دموکراتيک هم چندان از سانسور بدشان نمی‏آيد. اما در آن کشورها، قانون آزادی رسانه ها و نهادينه بودن آن‏ها ، دولت‏ها را ناتوان از نابودی آن‏ها می‏کند. نمونه‏های سانسور دولتی در کشورهای دموکراتيک و جنگ با رسانه ‏ها، ماجرای واترگيت در امريکا، سانسوز خبرها درباره توان نظامی صدام و در دوران نزديک‏تر، خبرهای شيرين کاری‏های برلوسکونی، نخست وزير ايتاليا ست.

به گمان من حضور رسانه های همگانی مدرن در کشورهايی مانند ايران کنونی، خودبخود سياسی ست، زيرا که هدف رسانه‏های مدرن، بررسی واقعيت و پس زدن لايه‏ها و پوشه‏های دروغينی ست که روی حقيقت را پوشانده است. خبرنگار راستين کسی ست که مردم را از “واقعيت” يعنی آنچه هست، به حقيقت که ای بسا در پشت حقيقت پنهان باشد، است. اين گونه بود که خبرنگاران امريکايی توانستند پرده واقعيت‏های دروغينی را که بيل کلينتون در ماجرای دوستی‏اش با مونيکا لوئينسکی ساخته بود، بدرند و او را رسوا کنند. حکومت‏های خودکامه از آنچه در ذهن مردم می‏گذرد، بيش از هرچيز ديگری واهمه دارند. اين که آخوندها مردم را هماره ذاکر و شاکر می‏خواهند، برای آن است که هميشه ذهن خود را درگير بدارند و انديشه هايی که سربراهی را کاهش می دهد، به ذهن خود راه ندهند. اين چگونگی روياروی انديشيدن هماره و گزيدن فردی و مسئوليت پذيری برای گزينش‏های فردی ست. چنين است که آيت الله مظاهری به درستی دريافته است که خطر ماهواره از بمب اتم بیشتر است. چه هوش سرشاری دارد اين آخوند!

بله، من هم با آيت‏الله مظاهری همگمانم و ماهواره را يکی از اهرم‏های فروپاشی رژيم‏های کشورهای عریی می‏دانم. تنگدستی و تهيدستی بخودیِ خود “سلسله مراتب” قبيله‏ای و عشيره ای و فئودالی را از هم

نمی‏پاشد. اين عوامل هزاران سال است که … بقیه را اینجا بخوانید

تظاهرات جلوی خانه خاوری

زیتون طی نامه‏ای از ما دوستان کانادایی خود خواسته بود که برویم جلوی خانه خاوری تظاهرات کنیم. البته با یک سیخ  نواختن اضافه هم همراه بود. گرچه خانه خاوری از حوزه حفاظتی ما ونکوور نشینان خارج است و حضرات تورنتو نشین باید پاسخگو باشند اما از اینهمه راه دور برای ساکنین ایران که نمی‏شود توضیح داد که ونکوور چقدراز خانه خاوری دور است. به همین خاطر من و جناب فردوسی و سعدی و رودکی و فرخی و تنی از دوستان جلوی عکس زنده گوگلی از خانه خاوری دست به تظاهرات زدیم و این عکس یادگاری را هم به عنوان سند تقدیم می‏کنیم. حالا همراه زیتون من هم می‏پرسم: چرا بعد از اینکه آقا گفت کشش ندهید ما هم مثل نمایندگان محترم مجلس یکهو مسئله را مسکوت گذاشتیم؟

موضوع انشاء: نامه‏ای به خاوری بنویسید و مسئله‏ی کش رفتنش را کش بدهید