بالاخره جامعه جهانی طاقتاش را از دست داد و نتوانست شاهد بمباران مردم تهیدست و زجر کشیده لیبی باشد. اینکه چرا اینقدر دیر جامعه جهانی طاقتاش را از دست میدهد به شما ربطی ندارد اما وقتی از دست بدهد سی و دوسال پشت میز مذاکره لفتاش نمیدهد. برای همین از جامعه جهانی خوشم میآید که نوشدارو میشود حالا گیرم که بعد مرگ سهراب. وقتی که نوشدارو میشود خون جلوی چشماناش را میگیرد به کیش و مات کردن راضی نمیشود تا خود شاه دیوانه را نخورد کوتاه نمیآید. بس که این جامعه جهانی از خودش وجدان و احساس دارد به محض اینکه یاد وظایف بینالمللی خود بیفتد زودتر از اینکه شما تا دستشویی بروید و بیایید آنها حمله هوایی را آغاز میکنند. تا چشم به هم بزنیم و هنوز ماهیهای سفره هفت سینامان نمردهاند همین معمرالقذافی که بغل پنتاگون و قصر سارکوزی خیمه میزد دست بسته به دادگاه آورده میشود و بعد صحنه اعداماش را روی یوتوب میبینید.
خدا کند جامعه جهانی طاقتاش را در مورد جمهوری اسلامی از دست ندهد. ما ترجیح میدهیم آزادی را خود به دست بیاوریم و دیوانگان خود را خودمان محاکمه کنیم.
