علیرضا پهلوی خودکشیا منا پدرد کرت. به گُوَستگِین سی سال تها به غربتا من بازِین خودکشی دیسته. هر کجام شاوان تَ لاتِین وقت منی پکر و خیالا به وتی کَشِتَ. شاهزادگانی وتکشی مثل یِ دگرانی وت کشیا تحلِین حال و دل په درد کنُکِنت.
شاه و شاهزادگی دیوالِ یِشکا، زندگیِ چرخَ نگردیت که جانَ گیرت. دیوال آشکاوُ په چم چرخ خوبه گردیت و دیم سور و دپ پُر هندگنات؛ گٹا سبب یه سِییر بَیَگ شه زندگیا چِیانت؟
شه دلِتا گُ یه شاهزادگِی سیاد و وارثان دلپدردی کنین و اعتقادن هست که باید وتی گِسیِِان پردگ و داشته بینت.
