سعیدی سیرجانی و محمد نوریزاد قابل مقایسه نیستند؛ اما نامههای نوریزاد نامهی سعیدی سیرجانی را به یاد میآورد. زهر حضرت رهبر، بعد از اولین نامه، زنده یاد سعیدی سیرجانی را از پا درآورد اما با اینکه انقلاب دهان گشادش را برای بلعیدن فرزند خود باز کرده، محمد نوریزاد توانسته تا انتشار چهارمین نامه بیش از صد و بیست روز را در زندانهای نظام شکنجه شود. طرز تفکر من و محمد نوریزاد متفاوت است اما دفاع از حق او و دیدن ظلمی که به او میشود و اعتراض به آن وظیفه من است. امیدوارم «امام خامنهای» خون این فدایی خود را که اکنون منتقد دلسوز اوست بر زمین نریزد.
