یکی ایمیل زده که: چرا در مورد ماکان نمینویسی؟!
نوشتم: انگار نوشتن در مورد همه چیز شده شغل من!
جواب داد که: نه؛ اما ما برای خیلی چیزها مشتری تو هستیم! وقتی بیاییم و خبری نبینیم میمانیم که کجا برویم!
برای اینکه مشتری های من جنسشان جور بشود(!) عرض می کنم:
ماکان، ماکان است؛ نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر و سفر به هیچ کجای کره زمین جرم نیست و حق انسان است.:
به حرمت احساس ندا.
مهم مائیم و ندا.
تکلیف ما با خود ماست. تکلیف ندا را تاریخ روشن کرده. او ننگی شد که نظام نمیتواند رنگش را از خود پاک کند. باید گذشت از ماجراهای روز. باید مجسمههایی را دید که بانوی «ندای ایران» را در میدانهای اصلی شهرهای ایران به جای شاه و شیخ بر سکوها ایستاده نشان خواهد داد. مدتها بعد از من و تو و ما و ماکان.
ممنون قادر جان.
حالا حسن آقا گیرم که این آقا نان از قبل ندا هم بخورد … آدم که نکشته که الان بیاییم همه چیزمان رو فراموش کنیم و اون رو بکنیم دشمن ایران، هان؟
یعنی واقعا" الان این در اولویت کارهامون قرار داره؟ اصلا" انقدر بره اسراییل تا دلاش میخواد به قول فرنگیها هو کرز؟ آخه نخستوزیر اسراییل اصلا" اونو کسی حساب میکنه مثلا"؟ خنده داره.
قادر جان ممنون که به همه یادآوری کردی کجای کار هستیم.
آقا بلوچ مشکل بزرگ ملت ایران اینه که یکی که امروز قهرمان شد فردا ممکن است بشود ضد قهرمان. من اصلا نمی‌دانم آقای ماکان سرپیاز است یا ته پیاز که باید این همه برای رفتن یا نرفتن او به اسرائیل بخث بشود. بیچاره ندا کشته شده چه ربطی به آقای ماکان یا هر کس دیگری دارد. او بوده که جانش را از دست داده و این مساله نباید مستمسکی شود برای دیگران. تو گویی یک دکان دونبش شده این بیچاره ندا! درست مثل دوران جنگ که هر کسی در جنگ عضوی از خانواده اش را از دست می‌داد تا ابد خانواده و اطرافیان و حتی بقال سرکوچه هم از قبل او نان می خوردند.
بلوچ عزيز، با نظر شما کاملا موافقم.اما اينکه بعضی از بلندگوهای قوم در خارج اين جريان را اينچنين بزرگ کرده‌اند کمی عجيب بنظر می‌رسد.
رک‌گو
شرمنده می کنید عبدالقادر عزیز. این که اجازه می دهید از نوشته ی دلنشین و به غایت استوار شما استفاده کنم نهایت لطف شماست. موفق و شاد باشید. ف.م.سخن
جناب سخن این که شد کلی کردیت به نفع من. این پست من باید کلی از خداش باشه که بنشیند در وبلاگ شما. سال نوی شما پر از درود و مهر باد
عبدالقادر عزیز
با سلام و تبریک نوروز و سال نو، این نوشته ی شما پاسخ بسیار منطقی و شفافی بود به بحث های پیرامونِ سفر آقای ماکان به اسرائیل و رابطه ی او با ندا آقا سلطان. چون ای میلی مشابه ای میل شما به دست من هم رسیده، من پاسخ شما را عینا در وب لاگ خودم درج می کنم با این امید که این دیدگاه، که همه ی جوانب را در نظر دارد، مورد توجه قرار گیرد و خط ها و رنگ های سیاسی، دختری را که به دست جنایتکاری وابسته به حکومت کشته شده و امروز در سراسر جهان سمبل مبارزه برای آزادی شناخته می شود، بازیچه ی دست خود نکند. با تشکر بسیار از شما و آرزوی سالی سرشار از تندرستی و شادی. ف.م.سخن
"اما من به او گفتم که اسرائیل جایگاهی بین مردم ایران ندارد و تو با این کار خودت را منفور و وجهه ات را خراب کردی." BBC
بلوچ عزیز شما به من بگو تا کی ما باید تحت تاثیر تبلیغات چپهای دوران شوروی سابق و برادران حزب الهی خودمان باشیم. چطور سفر به عربستان و دبی که همیشه از جدایی جزایر حمایت کرده اند بد نیست ولی رفتن به اسراییلی که تا کنون هیچ دشمنی با ایرانیان نداشته و حتا هزاران ایرانیان یهودی در آنجا زندگی میکنند خیانت و جنایت است. تا کی میخواهیم به دریوزگی استان سردمداران نظام ظلم و جور ادامه بدهیم و ناشر و پیرو افکار آنها باشیم. با بیش از سی سال دشمنی بیدلیل با اسراییل به کجا رسیده ایم. به آنجا که برادران حزب الله لبنان با اسلحه و باتون به جان جوانان ما بیفتند. جمال