سی سال بود که هر بیست و دوی بهمن یک جشن تاجگذاری بود. از اول دههی فجر تا آخر بهمن، کنفرانس و کنگره ریز درشت راه میافتاد و در دنیا خری نمیماند که به هزینه ما، سری به قبر آقا نزند. بیست و دوی بهمن امسال، نظام چسبید به خشتک خود که مردم عزم جزم کرده بودند در پایین کشیدن اش. گلوله و دستگیری و شکنجه و اعدام تا وقتی که ساندیس و گوشت و آدمهای فروشی هست، کار میکند اما در همهی بازیها وقتی یک تیم تن در داد به بازی تدافعی، دیر یا زود دروازههای اش خواهد شکست. تیمی که حضرت رهبر هافبکاش باشد و پرزیدنت محمود دروازهباناش و بردران لاریجانی بازیکناناش، کپک زدهتر از آن است که بتواند جلوی نسل نو مقاومت کند.
http://erikpar.wordpress.com/2010/02/11/negah
گل گفتی بلوچ