Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

المپیک زمستانی ونکوور تا شروع شدن یکی دو روز فاصله دارد. بنویسم یا ننویسم؟ بحث در این است.

سیزده سال است که در ونکوور هستم و هفت سال است که شاهد این آماده شدن ام. بگذریم که هوا حال متصدیان امور را سخت گرفته و بر عکس طوفان و سرمای سایر نقاط کانادا، استان برتیش کلمبیا چنان گرم است که من هنوز از پوشیدن کت و ژاکت سر باز می‏زنم.

می‏گویند همین امر و خرید و تولید برف و یخ باعث خواهد شد هزینه‏ها چنان بالا برود که بعد از این بازی‏ها، دولت استان ورشکست بشود اما برای تجملات و تشریفات و شروع و ادامه و پایان بازی‏ها همچنان دست و دلبازانه خرج می‏شود. سبیل‏های از بنا گوش در رفته من چندان آشنایی با المپیک ندارد اما هر چند مقاومت کنم، من هم ونکووری حساب می‏شوم و این همه بمباران خبری و تبلیغاتی مرا هم که بی تاب خبرهای بیست و دو بهمن هستم، هوایی می‏کند. فردا که در خیابانهای کشور محل تولدم گلوله‏های مأموران دولت تقلب، سینه‏های جوانان را هدف قرار خواهد داد اینجا از خیابان کینگزوی مشعل المپیک به سمت مرکز شهر ونکوور حمل خواهد شد و تا برسد آنجا، نمی‏دانم چند جا، حمل کننده عوض خواهد کرد. معترضین المپیک در همه‏ی این نقاط سینه‏ی حضور سپر کرده‏اند و شعار مرده باد و زنده‏بادشان بدون آنکه گلوله ای بنشیند به سینه اشان پر دم و برقرار است اما علیرغم تلاش آنها خانواده ی بزرگ المپیک ماجرا را به پیش خواهد برد. من به جز یک ساعت راهپیمایی روزانه، اطلاعات زیادی از ورزش ندارم و از من توقع نداشته باشید شما را در این دو هفته بازیهای المپیک که با مخلفات و یک سیخ گوجه اضافه‏اش یکماه به درازا می‏کشد در جریان ریخت و پاش و برد و باخت‏ها قرار بدهم. حتم دارم از هفتاد هزار وبلاگیست ایرانی وبلاگستان، تعدادی ورزشکارتر از من در این استان هست که راغبان مسائل پیچیده المپیک و مدال‏ها را با اطلاعات و توضیحات خود سیراب کنند. من همینقدر بگویم که در تاریخ کانادا این بزرگترین ماجرا برای پلیس است که با شانزده‏هزار پلیس امنیت بازی‏ها را برقرار خواهد کرد. باراک اوباما که بغل گوش ماست درمراسم بازگشایی شرکت نخواهد کرد وآرنولد شوارتزنگرهنرپیشه معروف و استاندار فعلی کالیفرنیا یکی از حمل کنندگان مشعل المپیک خواهد بود.

فقرا به شدت خوشحال اند که قوطی خالی نوشابه و آبجو و شیشه‏های خالی ویسکی و ودکا آنقدر زیاد می‏شود که آنها می‏توانند با جمع کردن و فروش آنها، لقمه نانی به دست بیاورند و به غفلت بخورند.

چون المپیکی‏ها علیرغم رد و بدل شدن میلیاردها دلار ممکن است یقه هر یک لا قبایی را برای استفاده از هر آرم المپیک بگیرند، اجازه بدهید من جز از شتر وبلاگم برای این مطلب از هیچ آرم المپیکی‏ استفاده نکنم.‏