حضرت رهبر که در خیلی جاها قافیه را باخته با اطرافیان برای ناشنوایان قیافه آمده و برای خدا قافیه ساخته.
حالا تا شاعران با قیافه و قافیه جوابش را میدهند، بیخیال قیافه و قافیه، جوابش را از زبان من بخوانید:
ما ملت ایرانیم ما را تو میشناسی
ملتی خوشبیانیم، مارا تو میشناسی
آبادیم و در مملکت گنجی زنفت داریم
از تو ما طلبکاریم، ما را تو میشناسی
با همه بگوییم راز روشنی خویش
بیگانه با ناکسانیم، ما را تو میشناسی
آئینهایم و هر چند کتف بستهایم ما خلق
بس رازها را که دانیم، ما را تو میشناسی
با کارد و قمه بریدند، گوش و زبان ما را
فارغ از پاسدار و بسیجیم، مارا تو میشناسی
از ظن خویش هر خر، از ما فسانهها گفت
ملت ایرانیم، ما را تو میشناسی
در ما درازای تاریخی، نفسرد از هیاهو
سم شوکرانیم، ما را تو میشناسی
رعد آسا بلند گوئیم هر چه گوئیم
یک پارچه و یک زبانیم ما را تو میشناسی
خط مقاومت گوید درون ما را
از چشم تو نهانیم، ما را تو میشناسی
کتف بسته چون جانیان، افتاده در زندانیم
هم پیر و هم جوانیم، ما را تو میشناسی
با افت و خیز تاریخ، گه شه است و گه شیخ
افتادنت را انتظار کشانیم ما را تو میشناسی
از وادی هارت و پورت ره به جایی نیست
ما روزبه از آنیم، ما را تو میشناسی
کس راز امام، از ما نشنید بس «شریفیم»
بهر ناکسان جام زهریم، ما را تو میشناسی
بعد از تحریر: برو مرد برو حیا کن. برو قدر قدرتی خودت رو بکن. شعر و شاعری و ناشنوایان و خدا رو رها کن
ادیبی به روستایی گفت قورمه با قاف است یا غین. پاسخ شنید با گوشت.
دم تی گرم براس… حامنه ای کرومساک ارزش جواب دیگ هم نداری براس ولی دم تی گرم.. ای مردکا مشما ته بلوچستان توه کو و نان و کاه دات هنون وترا آدم زانته و مردمان کشیت ..
ناشناس عزیز من آنچه را نوشتم شعر خطاب نکردم چون می دانستم شعر نیست. برای همین نوشتم «جوابش را از زبان من بخوانید.» من از وزن و قافیه هیچی نمیدانم. ادعا هم نکردم و ندارم و شعر هم هیچوقت نگفتهام. به هر حال ممنونم که نظر دادید
متاسفانه ایراد وزن شعرتان خیلی زیاداست…به هر حال خسته نباشید.
آقای بلوچ عزیز، با اجازه شعر زیبای شما به بالاترین ارسال شد.
ایول ایول ایول ایول ایول ایول ایول ایول
طیب الله انفاسکم
ای کاش من هم ناشنوا بودم هم نابینا تا نه چرندیات این مردک دیوس را بشنوم و نه ببینم.