امروز سه نفر دیگر به حکم حجتالاسلام ابراهیم حمیدی در زاهدان اعدام شدند. در این واویلای خبر که اخبار مهم خبرهای کوچک را قورت میدهند، خبر اعدام این سه نفر چون اخبار اعدامهای قبلی، پخش نشده به صفحات پر خون این استان میپیوندد.ابراهیم حمیدی شیخکیاست که بعد از آخوندِ بدنام، نکونام بر ما نازل شد. آخوندک قبلی که رئیس دادگستری ما بود و لقب جلاد بلوچستان را گرفت سر از صندوقهای گلپایگان و خوانسار در آورد و با سلام و صلوات به مجلس هشتم اجلال نزول فرمود. مابقی به عهده شماست که پیدا کنید حالا در چه مقامی خون آشامی میکند و مرگ میکارد.
مشکل ما اکنون مردکی است که عکسش را میبینید. او که با همان سیاست نکونامی چپ و راست حکم اعدام صادر میکند، در نقش دومش که امام جمعه موقت است برای سران ایلات و عشایر و روحانیون سنی منطقه خط و نشان میکشد. شمایی که جنایتکاران را شناسایی میکنید میشود بوتهی این بی بوته را برای تاریخ پیدا کنید؟
پینوشت: تشکر از مهران برای طرحی که به من تقدیم کرد آن را همین جا استفاده میکنم:
بلوچ عزیز٬ من خیلی این روزها فکر میکنم..به اینکه ماهیت اینها انسان ها اگه بشه نام انسان بر آنها نهاد چیست؟ فکر کردم شاید سالها عقده است و خود کم بینی ولی باز میبینم هر وجدان گم کرده ای حتی اگه خونی به زمین بریزه عذاب وجدان میگیره…اینها به هیچ وجه این قتلها رو نمیتونند تفسیر کنند.
حالا اگه برای مردم هم تفسیری به دروغ ارائه بدن برای وجدان خودشون چه میکنند؟ شب چطور سر به بالین می گذارند؟ من به شخصه در این مدت نمیتوانم چشمان عزیزان پر پر تو عکس ها رو لحظه ای فراموش کنم..پس فکر میکنم اینها مریض هستند؛ یک مشت دیوانه روانی…همین و بس…اینها با معالجه درمان پذیر نیستند. دلم میخواد زنده باشم و محاکمه اینها رو با چشم ببینم…
حالا سخنی با تو بلوچ عزیز:
امروز با دلاوری که همه زندگیش مبارزه بوده صحبت میکردم و از او پرسیدم اگه بخوام مطلبی مفید بنویسم نمیدانم چه بنویسم.
جواب داد ما باید صدای مردمی باشیم که فریادشون به گوش کسی نمیرسد.
حالا میخوام اشاره کنم به گفته شاملو که پستش رو میتونی تو بلاگ من ببینی:
شاملو میگه:. فقط خفقان و سکوت آنهم در جاهایی مانند خاش و زاهدان که اگر کسی فریاد هم میزد فقط برای خودش فریاد زده بود
من به این جوانان بلوچ وسیستانی و …افتخار میکنم که در جایی که خفقان بیداد میکنه اینچنین باز به قول شاملو: روی ایمان خودشان میسوزند و خاکستر میشوند ولی تعقل شان را نمیگدارند وسط!
و زنده باشی بلوچ چرا که تو و دیگر نویسندگان صدای فریاد خفه شده این عزیزان هستی.
چه کنم که دلم خونه…روزی به بلوچستان و سیستان سفر میکنم و دست مادران این شهیدان رو بوسه باران میکنم.
زنده و یار باشی
سروناز
http://www.daftarha.com