جلسه کاملاً جدی است. بچهها در زمان میز گرد درسی هستند. درس امروز راجع به صداهاست. سگ، گربه و گاو مد نظر هستند. هدف اصلی این است که چشم بچهها (که حداکثر سنشان پنج سال است) شکل حیوان و نوشتهی اسمش را تشخیص بدهند:
خوب بچهها، این سگ هست. وقتی بخواهیم اسمش رو بنویسیم این شکلی میشه. سگ میگه: هاپ هاپ.
این گربه هست. اسمش این شکلی است. گربه میگه: میوووو.
این…
بچهها یاد گرفتن تکرار میکنن: گاوه.
گاو میگه…
همه میگن: موووو… و «اوی» مو را هر کدام به سلیقه خودش تا جایی که میتواند کش میدهد. تنها مهرشاد به جای «مو» میگوید: اووووومبااااااه ه ه.
همه میزنند زیر خنده و او سرش را میاندازد پایین.
معلم مهد کودک برایشان توضیح میدهد که نباید خندید. باید ببینیم دلیل مهرشاد چیه که به جای «مو» میگه «اوووومباه ه ه ه»
معلم: مهرشاد! تو چرا میگی اوووومباه ه ه ه ه؟
مهرشاد: آخه این گاو ایرونیه انگلیسی بلد نیست.
گاو ایرانی
May - 26 - 2009
😉