کمی ایران است. دو تا کم سوریه. یک کوچولو غرب. یکخورده هم شرق. همهی اینها میشوند خیلی زیاد. یک عالمه را که از کل کم کنیم میماند یک ذره. ذره هر چه بر سرش بزند ثبات را پیدا نمیکند.
فاتحه را خیلی جاها میشود خواند. یکی از آن جاها همینجاست.
لبنان
May - 13 - 2008
دو سه شخصیت برجسته وبلاگشهر با هم تشریف آورده اند و کامنت هم لطف فرموده اند. این پست باید چیزی باشد باید خودم بروم بخوانمش از دستم در نرود.
من هم آمدم خرده فرمایش کنم دیدم آقای پرویز خان نقنقالممالک پیشاپیش همان را که در ذهن مبارک ما بود فرمودهاند. خودمانیم این “خرده فرمایش” هم برچسب اعلائیست ها! مبارک صاحبش باشد.
کشور زیباییست. حیف و صد حیف….
به به
عجب خرده فرمایش عمیقی
بسی حال کردم
بلوچ جان باور بفرمایید ما هزارها بار فاتحه این اراذل و اوباش را خوانده‌ایم، ولی گویا اینها جان سگ دارند.