فرزاد وبلاگ پناهندگی را در این آدرس می‌نویسد. او بلافاصله بعد از نام وبلاگ که پناهندگی است با فانتی کوچکتر برای تأکید می‌نویسد:«یک حق است نه یک امتیاز» و بعد با انرژی و پشتکاری ستودنی تمام تلاش خود را برای رسیدن حق به حقدار شروع می‌کند. از آنجاییکه آوارگی و پناهندگی با هم گره خوره‌اند انگار هر کس به مسئله‌ی پناهندگی بپردازد شومی آوارگی گریبانگیرش می‌شود. وقتی به آرشیو وبلاگ فرزاد نگاه می‌کنم متوجه می‌شوم که از این آدرس به آن آدرس کوچ کرده و در بسیاری از موارد دسترسی به آرشیوهای قبلی امکان پذیر نیست. تا جایی که من توانستم پیدا کنم او از سال دوهزار و سه دارد می‌نویسد. به علت عدم دسترسی به پستهای اولیه از انگیزه‌ی او در راه اندازی چنین وبلاگی بی خبر ماندم، اما این انگیزه هر چه که باشد پشتکار او را تحسین برانگیز می‌کند. به نظر من نوشتن وبلاگهای باز همیشه راحتتر از وبلاگهای تخصصی یا فکوس شده روی یک موضوع خاص است. احتمالاً شما با سایتها یا گروههای مشهوری که مسائل پناهندگان را دنبال می‌کنند و کارشان هم ستودنی است آشنایی دارید اما کار فردی فرزاد با آوردن مسئله در یک وبلاگ…بقیه در سایت شهرگان
